Ndarja në intervale kohore është një pjesë integrale e jetës në Tokë, dhe ajo u krijua në të. Nuk ka emër për kohën në parajsë, sepse ne jemi të pavdekshëm dhe na kursehet nevoja për të dëshmuar për veten tonë duke numëruar intervalet kohore dhe duke kthyer faqet e kalendarit. Ne nuk jemi robër të atyre kufijve skllavërues kohorë me të cilët matni arritjet tuaja, por kemi një simpati të përzemërt për këto rituale të rënda që kryeni, në mes të të cilave duhet të jetoni.
Ne nuk po ju kërkojmë të hiqni dorë nga këto ndarje kohore. Ne kërkojmë vetëm që të kuptoni sa më mirë veten dhe aspiratat që fshihen në zemrat tuaja dhe ju inkurajojnë të vazhdoni të ushtroheni me nxitim dhe bujë në përputhje me vullnetin dhe maturinë tuaj. Ne në këtë kohë shohim nevojën për t'ju frymëzuar me durim. Ne shohim dëshirën emocionuese për ndryshim që ju dëshironi; dhe ajo që ndjen nga brenda nuk është larg.
Por mos u përpiqni të na ecni përpara në këtë drejtim, sepse ne duhet të përshkruajmë me kujdes dhe në përgjithësi vizionin tonë të durimit. Uluni dhe merrni frymë ngadalë, uluni dhe merrni frymë. Kjo është ajo, dhe tani ne jemi gati të komunikojmë përsëri me ju. Ndjeni sesi fjalët tona depërtojnë në mendjen tuaj, dhe ne ju pyesim përsëri - jo, ju lutemi! - ngadalësoni me kujdes hapin tuaj të nxituar dhe të nxituar.
Ne engjëjt po përpiqemi të bëjmë gjithçka në fuqinë tonë për të eliminuar këtë eksitim shpërthyes që ne shohim të ngrihet mbi Tokë nga këtu, por me ndihmën tuaj dhe me pëlqimin tuaj, ne mund të bëjmë shumë më tepër. Ju lutem, a mund ta moderoni entuziazmin tuaj, i cili bëhet thjesht shpërthyes kur bëni një vlerësim? Kur ju pushtojnë dëshira për të pushtuar ose shkatërruar, gjithçka që është në fuqinë tonë është të marrim energjinë rrjedhëse që ju lini pas si një gjurmë.
Ju lutemi që të jeni më të qetë kur dëshira obsesive për të përvetësuar të mira materiale të pushtojë gjatë ditës. Sepse nuk ka kohë për këtë, megjithëse ka momente në kohën tokësore kur ju kapluar një dëshirë e përjetshme për bollëk material. Me këtë duam të themi se bollëku që ju kërkoni në parajsë personifikohet për ju nga gjëja që ne do të donim të blinim në Tokë. Dhe nëse e ndani këtë dëshirë me Zotin, atëherë ajo shpejt do të shpërblehet njëqindfish, sepse vetëm Ai mund ta përmbushë këtë.
Nëse jeni robër dhe skllevër të atij personi material që bëhet pjesë e juaja kur shpërndani rreth jush këto forma të stampuara të bollëkut, rrezet e Tij shtrembërohen nga rrjedha e jashtme e lëvizjes suaj të mendimit dhe varësia ndaj idhujve. Padurimi që përjetoni – koha që ikën çmendurisht në mungesën tuaj si një anije që lundron në det ndërsa ju tundni pas jush nga bregu – po ju privon në mënyrë të padukshme nga fitorja më e madhe që njerëzit kanë njohur ndonjëherë. Sepse brenda zemrës së njeriut ka një tjetër kronometër që numëron mbrapsht përmasat e mëdha të dashurisë që janë parë ndonjëherë në këto toka të shenjta. Dërgojeni këtë dritë në Tokë dhe shikoni se si fjalë për fjalë nga asgjëja rriten lulet.
Zoti ndan shenjtërinë e Tij me këdo që prek dhe madje tani Ai i drejton mendimet e Tij që t'ju rrethojnë me ta. Asnjë mendim i vetëm për të nesërmen nuk do t'ju pasurojë në të njëjtën mënyrë si një mendim i lashtë i Krijuesit, sa hap e mbyll sytë, ju sjell në shtëpi. Pasurimi ju vjen në momentin që jeni gati, dhe jo një moment më parë. Kur ia dorëzoni nevojat tuaja Atij dhe ndjeni se Ai ju ngre lart, koha ka mbaruar dhe padurimi juaj heshtet përgjithmonë në duart e Tij.
Në këtë moment ju tashmë po shkelni në terrenet e shenjta, megjithëse shumë prej jush as nuk e dinë se ku jetojnë. Mos prisni nesër, duke ëndërruar se nesër do të jeni të lirë. Dëshirat tuaja të përjetshme, të dashur, shuhen pikërisht në momentin kur ne engjëjt hapim krahët dhe ju përqafojmë butësisht në përqafimin tonë të gjerë, duke u gëzuar për shenjtërinë që ne e quajmë shtëpi.