Kush prej jush është aq i turpëruar sa kërkon të fshehë fytyrën e tij nga shenjtëria e tij e përjetshme? A është pesha e vetëgjyqësisë suaj aq e rëndë sa të shkakton te ju goditjet e këtij konfuzioni që ju ndan nga vëllezërit dhe motrat tuaja? Duke kërkuar ngushëllim në vetmi, ai që lëpin plagët e tij vdekjeprurëse do të gjejë së shpejti ndriçimin në këto fjalë: vuajtja më e madhe vjen nga brenda, si dhe çlirimi prej saj. Pra, le të ndalemi për një moment derisa të gjejmë rrugën drejt atij çlirimi.
Shikoni tani me sytë tuaj të brendshëm shpirtëror imazhin e dikujt që, si ju, është i veshur me rrobat e pavdekësisë dhe të përjetësisë. A e shihni shkëlqimin e ngrohtësisë që rrezaton nga shenjtëria e kësaj qenieje? Ky imazh që ne tregojmë është kush jeni ju! Tani që i ktheni sytë drejt dritës suaj, a nuk ndiheni tani në gëzimin e njohjes së fuqisë suaj të vërtetë? A nuk e ndjeni potencialin e kësaj qenieje të fuqishme që jeni ju vetë?
Ai që është i madh e rrëzon fuqinë e Tij nëpërmjet qenies suaj të fuqishme, e megjithatë ju ende nuk mund ta kuptoni fuqinë e kësaj madhështie brenda Vetes tuaj. Zotërimi i fuqisë u përket të gjithëve, fëmijëve të shenjtë! Asnjë nga ju nuk është më i madh apo më i vogël se të gjithë të tjerët. Sepse në asnjë vend të vetëm në hapësirën e madhe të kësaj Toke Zoti nuk ka vendosur një krijim më të përsosur se sa ju.
Duke u mrekulluar me këtë shkëlqim të vërtetë brenda vetes, a nuk e shihni fuqinë e tij të madhe, të aftë për të udhëhequr mbarë njerëzimin drejt një frymëzimi kaq të ëmbël sa të vdekshmit nuk mund ta shijojnë atë? Ky kufizim, që i vendosni vetes në mundin tuaj të përulur, ju robëron. Mos u kënaqni me turpin, fëmijë të dashur dhe të butë! Ai që është po aq i mëshirshëm dhe i shenjtë sa ju, nuk duhet të turpërohet nga krijimi i brendshëm i vetvetes si imazhi dhe ngjashmëria e Perëndisë.
Tërhiquni para madhërisë së Tij: kjo është me të vërtetë e drejtë. Sa e drejtë është që duhet të mësoni mësimet që do të ndihmojnë zhvillimin tuaj. Përhapeni madhështinë tuaj në këtë botë, sepse edhe tani ju jeni gjithmonë gati t'ua zbuloni aftësinë e Tij të gjithëve, që ata ta shohin atë në shembullin tuaj të ndritshëm. Pavarësisht se sa i përulur mund të dukeni, ndershmëria e Tij e zjarrtë brenda jush është kriteri i pagabueshëm për ata që i kthejnë sytë nga rrezet e ndritshme të qenies tuaj. Mos i errësoni këto rreze me modesti të rreme, të dashur, dhe mos kini frikë se modestia kërkon që të mos shkëlqeni!
Sepse, ashtu si Ai ju rrethon me dhuratat e gëzimit të Tij, po ashtu ju ndriçoni me këto rreze ndërgjegjësimi gjithçka që keni në dorë. Nuk ka asnjë prej jush që këto fjalë nuk mund ta shërojnë, e megjithatë dyshimet tuaja janë në gjendje t'ju mbrojnë nga ky hir; prandaj na dorëzoni këto dyshime. Pikërisht në këtë orë, na besoni prangat tuaja të lodhjes dhe mosbesimit, që ne t'ju mbrojmë prej tyre dhe në këmbim t'ju japim shpërblime të vërteta të hedhura nga mëshira dhe argëtimi. Sepse nuk ka virtyt në kapjen e vetvetes dhe Ai ju fton të vini në thirrjen e Tij që të mund të lavdëroheni në emrin e njëri-tjetrit. Sepse ju jeni fëmijët e Tij më të përsosur dhe më të lartësuar, të cilët nuk janë larguar nga hiri i Tij në asnjë nga mënyrat e vdekshme.
Ndrojtja hiqet vetvetiu kur Ai ndriçon me mirëkuptimin e Tij të durueshëm çdo mendim që ju i dorëzoni fuqisë së Tij shëruese. Hidhni me dritë çdo murmurimë turpi ndërsa ia dorëzoni Perëndisë, fëmijëve qiellorë, dhe përjetoni lirinë për t'u pastruar nga momentet që mendonit se ishin burimi i dhimbjes. Shihni me të qeshura të shkujdesura se sa lehtë shkrihen dhe fluturojnë duke u ngjitur në lavdinë e parajsës dhe transferohen tek Ai që është në gjendje të dhurojë mëshirën e Tij të përjetshme për të gjithë. Ai është Krijuesi, duke çliruar nga çdo gjë që shtrembëron vetëdijen për shenjtërinë e Tij nga të gjithë njerëzit. Dhe sa keq na vjen që ju ende po kërkoni hakmarrje ndaj vetes për diçka që nuk e keni bërë kurrë!
Ndjenja e fajit fshihet në qetësinë e natës dhe i mbyt viktimat e saj, duke i mbuluar kokat e tyre me një jastëk të padepërtueshëm. Mos e lini të hyjë këtë hajdut, i cili po pret vetëm këtë moment, dhe mos i këndoni këngë për ta joshur në dritaren tuaj. A nuk ju thamë pak më parë për mëshirën e Tij gjithëpërfshirëse, e cila është derdhur mbi ju dhe çliron nga çdo mëkat i dukshëm i vdekshëm? Nuk ka asgjë në fushën e vizionit të Tij të shenjtë që do të pengonte një shkëndijë nga syri i Tij që të sheh të fluturosh lart. Sepse Ai që të do aq vetëmohues nuk është në gjendje të konceptojë diçka që do të zvogëlonte qenësinë tënde. Pra, bëhu si Ai, duke e vëzhguar veten me një sy të zhytur në mendime, duke kapur imazhin e vetes që është gjithmonë i bukur në sytë e Tij.